اسفاد برای من، به عنوان یک روستایی، نمادی از روستاهای ایران است. مردم روستا در هرجا که باشند، ویژگی های مشترک زیادی دارند. بحث من درباره این ویژگی هاست. نمی خواهم فقط درباره خوبیهای روستاییان بنویسم. موضوع اصلی بحث من، خصوصیاتی است که در طول قرن ها و دهه های گذشته باعث شده تا روستا و روستایی همچنان درجا بزنند و عقب بمانند. با اعتقاد عمیق به این نکته که "از ماست که بر ماست".